موقعیت جغرافیایی مسجد محدثین *
مسجد محدثین ، در محدوده مرکزی شهر بابُل(خیابان نواب صفوی) واقع شده است.بابُل شهری است
در شمال غربی استان مازندران و در سه فرسخی دریا که به تناسب رود بزرگی که ار این شهر میگذرد
و به تناسب دهکده بزرگ اطراف آن به نام «بابُل کنار» نام «بابُل» بر این شهر نهاده شد و در سال
1314 به تصویب هیئت وزیران رسید.(نام گذشته این شهر به ترتیب مامطیر،بارفروش ده و بارفروش
بوده است.)
معروفترین امامزاده این شهر « امامزاده قاسم » و برادرش حمزه از فرزندان امام کاظم است که به
«آستانه » معروف می باشد.
مساجد متعددی اطراف مسجد محدثین واقع شده است که مانند حلقه انگشتر آن را احاطه نموده اند .
قدمت تاریخی بنای این مسجد 290 سال است که در زمان نادر شاه افشار به دستور امام زمان (عج)
به دست محمد نصیر بارفروشی(ملا نصیرا) بنا شده است.بنای قدیمی آن با ستونهای چوبی بدون دیوار
بود و سقف آن را با حصیر محلی می پوشاندند و اطراف آن را با همان حصیر حصار می کردند .
از آنجا که منزل مسکونی مرحوم ملا نصیرا در جوار این مسجد بود و اکنون نیز مقبره ایشان و مرحوم
شیخ کبیر و قسمتی از خیابان درب پشت را در بر می گیرد،استنباط می شود که زمین مسجد ،برای
آن مرحوم بود و شاهد بر این مطلب ،همجواری خانه مسکونی مرحوم ملا نصیرا با مسجد است که
درب کوچکی از خانه آن مرحوم به مسجد باز می شد و آن مرحوم از آن در به مسجد ،برای نماز و
رسیدگی به طلابی که در حجره ها ساکن بودند ، می آمد .
* تاریخچه مسجد
حدود 290 سال پیش این مسجد به امر خاص حضرت مهدی(ع)به عالم جلیل القدر،فرزانه دوره صفویه
«ملا نصیرا» بنا شده است.بر اساس تحقیقات حاصله و شو اهد موجود ،وی از نوادر روزگار و دارای فضایل
و کرامات بسیاری بوده است که در بیداری خدمت امام زمان(عج) تشرف یافته و آن حضرت به ایشان امر
فرمود تا در این مکان مسجدی بنا کنند و نام آن را محدّثین(راویان حدیث)بگذارد.
در کتابهای تاریخ مازندران و تراجم علما،در کیفیت بنای این مسجد اشاره ای نشده است ولیکن بنا بر
نقل کهنسالان از مومنین و بعضی از علمای این شهر که این مطلب،سینه به سینه تا کنون نقل شده
است،شرح بنای این مکان مقدس را چنین بیان می کند:
شبی درب منزل عالم ربانی،مرحوم ملا نصیرا،به صدا در می آید و او در را باز می کند و شخصیتی بزرگوار
و باعظمتی را می بیند که از اومی خواهد همراه وی بیاید! اونیز امتثال می کند و با هم به راه می افتند
تا به این مکان می رسند و حضرت به ایشان امر می کند که در این مکان مسجدی بنا کنند و نام آن را
«محدثّین» بگذارد.آن شخص بر سر چاهی در این مکان می ایستد و آب چاه بالا می آید و وضو، میسازد
و مرحوم ملانصیرا نیز از آن چاه وضو،می گیرد و در نماز به آن شخصیت والا مقام اقتدا می کند و
هنگامی که سر از سجده آخر نماز برمی دارد،آن شخصیت را نمی بیند و می فهمد که او مولای انس و
جان،حجه بن الحسن،امام زمان(عج)بود و بعد هلالی از خشت چیده شده را در گوشه آن زمین می بیند
که از قبل نبود و حکایت از محراب و قبله می کند و بعد ایشان دستور دادند در همان مکان محراب
بسازند.این محراب مبنای قبله مردم شهر بابل گردید. آن مرحوم در این ملاقات یا در تشرف دیگر،این
دستور را چنین بیان می کند که به صورت کتیبه ای بر روی محراب مسجد نقش بسته است:
«لَقَد اَمَرَ الشَّمسُ الخَفی خاتِمُ المَعصومینَ بِناءِ هَذا وَ سَمّاهُ بِمَسجِدِ المُحَدِّثینَ»
یعنی:به تأکید آن خورشید پنهان،آخرین معصوم،به ساختن این مکان امر فرمود و آن مسجد را مسجد
محدّثین نامید.شعبان المعظم 1136 ھ .
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پ.ن: خواننده ی محترم ،خانم یا آقای اسکندر !
دوستی تاریخچه ی یک مسجد دیگه که منسوب به حضرت صاحب هست رو ، برام میل زده بودند ولی
اسمی از مسجد نبرده بودن.من از اون ایمیل عکس گرفتم.شما میتونید متن اون میل رو اینجا ببینید .
اگر شما اسم اون مسجد رو میدونید ،ممنون میشم به منم بگید ؛
موضوعات یادداشت:
